این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر کاهش پشیمانی از انتخاب همسر دانش آموزان متاهل مدارس شهر گنبد کاووس انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش دانش آموزان متاهل مدارس بزرگسال شهر گنبد کاووس بودند. 30 دانش آموز بر اساس نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در مقیاس پشیمانی از انتخاب همسر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل واگذار شدند. شرکت کننده ها، مقیاس پشیمانی از انتخاب همسر را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. گروه آزمایش در 10 جلسه آموزش ایماگوتراپی به مدت 90 دقیقه دو بار در هفته شرکت کردند. تحلیل کووایانس نشان داد که آموزش ایماگوتراپی منجر به کاهش پشیمانی از انتخاب همسر دانش آموزان متاهل در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است (001/0 ≥ P). بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش ایماگوتراپی یک روش مناسب برای کاهش پشیمانی از انتخاب همسر دانش آموزان متاهل است.

زمینه و هدف: ازدواج و تشکیل خانواده یکی از عوامل موثر در بهداشت روان و شیوه زندگی افراد محسوب می شود که نقش آن در کاهش نابسامانی های فردی و اجتماعی مشخص گردیده است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر پشیمانی از انتخاب همسر در افراد متاهل در حال تحصیل در مقطع متوسطه شهرستان گنبد کاووس بود. روش و مواد: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد متاهل در حال تحصیل در مقطع متوسطه شهرستان گنبدکاووس در سال تحصیلی 97-1396 بودندکه تعداد 60 نفر از آنها به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. هر دو گروه در پیش آزمون شرکت کردند، بعد برای گروه آزمایش ده جلسه 90 دقیقه ای هفتگی آموزش شناختی رفتاری برگزار شد ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد، سپس از هر دو گروه پس آزمون و آزمون پیگیری بعد از 45 روز به عمل آمد. داده ها با استفاده از مقیاس پشیمانی از همسر جمع آوری و با کمک روش تحلیل کواریانس یک راهه و نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش (7/5) 33/1و در گروه گواه (6/8) 34/6سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره پشیمانی از انتخاب همسر گروه آزمایش از (2/4) 31/2در پیش آزمون به (3/1) 20/1در پس آزمون و (1/7) 18/4در پیگیری کاهش یافت (0/001>P) اما میانگین (انحراف معیار) نمرات پشیمانی از انتخاب همسر گروه گواه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشته است. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که آموزش شناختی رفتاری منجر به کاهش پشیمانی از همسر در میان افراد متاهل در حال تحصیل در مقطع متوسطه شد.

مقدمه: خیانت یک رویداد آسیب زاست که عواقب روان شناختی زیادی از جمله پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر زنان خیانت دیده بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری  شامل کلیه زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1402 بودند که از میان آنها 32 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های پریشانی روان شناختی کسلر و همکاران (2002) و پشیمانی از انتخاب همسر شوارتز و همکاران (2002) را در سه نوبت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ ها از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، آزمون تعقیبی بنفرونی و نرم افزار SPSS-27  استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان پذیرش و تعهد  اثربخشی درون­ گروهی و بین­ گروهی نیرومندی بر پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر داشت (P<0. 05). اثربخشی این مداخله در مرحله پیگیری نیز ماندگار بود. میزان اندازه اثر برای پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر به ترتیب 44/0 و 24/0 بود (P<0. 05). نتیجه گیری: درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر در زنان خیانت دیده شد. بنابراین پیشنهاد می شود در طراحی مداخلات مؤثر برای کاهش آسیب های روان شناختی زنان دارای تجربه خیانت از درمان پذیرش و تعهد برای کاهش پریشانی روان شناختی و پشیمانی از انتخاب همسر بهره برد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه دلبستگی به والدین، دانش و نگرش جنسی و نگرش نسبت به انتخاب همسر در دانش آموزان خانواده های طلاق و عادی بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر خرم آباد در سال تحصیلی 97-1396 بود. تعداد 180 دانش آموز دختر (90 دانش آموز خانواده طلاق و 90 دانش آموز خانواده عادی) در این پژوهش شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های دلبستگی به والدین (IPPA-R)، دانش و نگرش جنسی (SKAS) و نگرش نسبت به انتخاب همسر (ARMSS) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه های طلاق و عادی از نظر میزان دلبستگی به والدین، نگرش جنسی و نگرش نسبت به انتخاب همسر با یکدیگر تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p <)، به نحوی که میزان دلبستگی به والدین، نگرش جنسی و نگرش نسبت به انتخاب همسر در دانش آموزان خانواده های عادی بیشتر از دانش آموزان خانواده های طلاق بود، اما از لحاظ متغیر دانش جنسی تفاوت معناداری میان دو گروه ملاحظه نشد. بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که نتایج این گونه تحقیقات در اختیار مراکز و سازمان های مختلف مربوطه قرار گیرد تا آنها بتوانند بر اساس نتایج پژوهش، برنامه ریزی مناسبی داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بدرفتاری همسر با کیفیت زندگی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی است. بدین منظور 1000 نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گچساران، به شیوه در دسترس انتخاب شدند و از نظر بدرفتاری از سوی همسر و کیفیت زندگی، مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج، نشان داد که کیفیت زندگی 46.1 درصد از زنان شرکت کننده که مورد بدرفتاری همسر قرار گرفته بودند، در مقایسه با زنانی که مورد بدرفتاری واقع نشده بودند، پایین تر بود.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بخشش خیانت همسر و سلامت روان زنان متاهل می باشد. در این پژوهش از روش علمی- مقایسه ای (تطبیقی) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره بوده و نمونه شامل 57 نفر از این زنان که با مشکل خیانت مراجعه کرده بودند، می باشد. در این پژوهش جهت سنجش سطح سلامت روان از پرسشنامه بخشش خیانت همسر، ساخته شده توسط گوردن و باکوم (2003)، استفاده شده است. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش رابطه معناداری بین مراحل بخشش و سلامت روان نشان داد.

مقدمه هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیت و نحوه نگرش به انتخاب همسر در دانشجویان متاهل دارای رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج است. روش روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل بین 20-40 سال در سال (98-1397) دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه بود. با توجه به نوع پژوهش که از نوع علی مقایسه ای بود و حجم نمونه حداقل 30 نفر در هر دو گروه توصیه می شود، گروه نمونه تعداد 80 نفر از دانشجویان (40 نفر دارای رابطه و 40 نفر فاقد رابطه قبل از ازدواج) با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه گمارده شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه های شخصیتی نیو (1992) و پرسشنامه نگرش به نحوه انتخاب همسر لارسون (1993) استفاده شد. فرضیه های پژوهش بر اساس تحلیل واریانس چند متغیره توسط نرم افزار spss24 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نتایج حاکی از تفاوت معناداری میان خرده مقیاس های ویژگی های شخصیتی، تجارب تازه و وظیفه شناسی، همچنین عامل های تجربه محوری و خوش باوری، نحوه نگرش به انتخاب همسر در متاهلین دارای رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج بود (05/0≥, P). در واقع افراد فاقد رابطه قبل از ازدواج، ازدواج را نه فقط به عنوان یک رابطه جنسی و تولید فرزند بلکه از آن برای بوجود آوردن یک زندگی کمال گرا توام با عشق و همدلی بهره می برند. بحث و نتیجه گیری: برمبنای یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت روانشناسان و مشاوران در فرایندهای مشاوره ی قبل ازدواج باید به ویژگی های شخصیتی افراد، نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج توجه داشته باشند.